Kontrast
Czcionka:
Szczegółowa informacja o publikacji oznaczonej indntyfikatorem ISBN
Wszystkie metadane publikacji dostępne są pod stabilnym adresem URL:
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/record/export_onix.xml?record_id=10498651
Opisy wszystkich publikacji tego wydawcy dostępne są pod stabilnym adresem URL:
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/record/export_publisher_onix.xml?publisherId=1918
Opis fizyczny
Skład produktu
publikacja
Forma
forma podstawowa
publikacja elektroniczna on-line
Forma produktu
Publikacja elektroniczna online lub do ściągnięcia
Zawartość
zawartość podstawowa
Tekst (do odczytu wzrokowego)
Liczba stron / czas trwania / wielkość pliku
liczba stron numerowanych łącznie
266
Strony
Korzystanie z publikacji
nieograniczone
Opis bibliograficzny
Tytuł
Wzory i autorytety młodzieży
Twórca
redaktor
Rewera, Mirosław
Wydanie
typ wydania
Wydanie
numer wydania
1
miejsce wydania
Warszawa
Język
język publikacji
polski
Wydawca
imprint
Instytut Badań Edukacyjnych
pełna nazwa wydawcy
Data
data wydania
2023-11-30
data upublicznienia metadanych
2023-11-30
Opis marketingowy
Spis treści
MIROSŁAW REWERA Słowo wstępne 7
IWONA JAZUKIEWICZ Autorytet niejedno ma imię? 11
MIROSŁAW REWERA Kryzys autorytetu czy zmiana? 47
STANISŁAW GAŁKOWSKI Między podporządkowaniem a kontestacją 63
DOROTA GIZICKA Rola osoby znaczącej w dojrzewaniu jednostki 75
ZDZISŁAW BARSZEWICZ Słowa i przykłady 85
MAŁGORZATA SZYSZKA Sytuacja tradycyjnego autorytetu dzisiaj 89
AGATA CHABIOR Czego młodzi mogą uczyć się od starszych? 101
ŁUKASZ SZWEJKA Kategoria osobowości internetowej 113
PIOTR ŁUCZUK Nietrwałość wzorców osobowych 123
IGOR ZALEWSKI Ich walka 139
JAROSŁAW JĘDRYSIK Gdy autorytet wychodzi ze swej roli 143
BERNADETA BOTWINA Czy grupa odniesienia ma znaczenie? 153
TOMASZ PECIAKOWSKI Kłopot z opinią publiczną 165
KRZYSZTOF SZ TALT Wzorce osobowe jako modele postępowania 185
ANNA WOŁPIUK-OCHOCIŃSKA Rola naśladowania, modelowania i identyfikacji 201
ARTUR GÓRECKI Relacja mistrz i uczeń 213
MAREK REMBIERZ Wychowywać (w sobie) mistrza 229
LESZEK GALAROWICZ Autorytet czy partnerstwo w wychowaniu? 233
MONIKA WOJTKOWIAK Od dorastania do przywództwa 241
Przesłanki dla praktyki wychowawczej 259
IWONA JAZUKIEWICZ Autorytet niejedno ma imię? 11
MIROSŁAW REWERA Kryzys autorytetu czy zmiana? 47
STANISŁAW GAŁKOWSKI Między podporządkowaniem a kontestacją 63
DOROTA GIZICKA Rola osoby znaczącej w dojrzewaniu jednostki 75
ZDZISŁAW BARSZEWICZ Słowa i przykłady 85
MAŁGORZATA SZYSZKA Sytuacja tradycyjnego autorytetu dzisiaj 89
AGATA CHABIOR Czego młodzi mogą uczyć się od starszych? 101
ŁUKASZ SZWEJKA Kategoria osobowości internetowej 113
PIOTR ŁUCZUK Nietrwałość wzorców osobowych 123
IGOR ZALEWSKI Ich walka 139
JAROSŁAW JĘDRYSIK Gdy autorytet wychodzi ze swej roli 143
BERNADETA BOTWINA Czy grupa odniesienia ma znaczenie? 153
TOMASZ PECIAKOWSKI Kłopot z opinią publiczną 165
KRZYSZTOF SZ TALT Wzorce osobowe jako modele postępowania 185
ANNA WOŁPIUK-OCHOCIŃSKA Rola naśladowania, modelowania i identyfikacji 201
ARTUR GÓRECKI Relacja mistrz i uczeń 213
MAREK REMBIERZ Wychowywać (w sobie) mistrza 229
LESZEK GALAROWICZ Autorytet czy partnerstwo w wychowaniu? 233
MONIKA WOJTKOWIAK Od dorastania do przywództwa 241
Przesłanki dla praktyki wychowawczej 259
Tekst promocyjny
Słowo wstępne:
Słowo „autorytet” wywodzi się od łacińskiego terminu auctoritas oznaczającego powagę moralną lub poważanie w jakiejś dziedzinie życia. Odnosi się ono nie tylko do osoby, ale również do instytucji czy doktryny, które cieszą się uznaniem pewnej grupy ludzi. Z upływem czasu pojęcie autorytetu zmieniało swe znaczenie, ale rdzeń łacińskiego
auctoritas pozostał niezmienny. Autorytet utożsamiano z wpływem, wzorem godnym naśladowania, zaufaniem, godnością oraz poważaniem. W naukach społecznych wskazuje się najczęściej na takie cechy autorytetu, jak kwalifikacje zawodowe, wiedza, doświadczenie, walory charakteru, cechy intelektualne i moralne, status społeczny, utrzymywanie poprawnych stosunków międzyludzkich, zaangażowanie społeczne, cechy fizyczne osoby, sankcje właściwe danemu stanowisku i nowatorstwo w pracy zawodowej. Pojęcie autorytetu znajduje się
w kręgu zainteresowania różnych dyscyplin naukowych zorientowanych na analizę zachowań ludzkich, jak np. pedagogika, socjologia, psychologia, filozofia, etyka czy prakseologia.
W dzisiejszych czasach szybkich przeobrażeń społeczno-kulturowych, gospodarczych, cywilizacyjnych, w dobie dominacji kultury masowej i postmodernizmu potrzeba posiadania wzoru osobowego jest nadal silna. Autorytety, chociaż w zmienionej formie, nieustannie funkcjonują w przestrzeni społecznej. Potrzeba posiadania autorytetu
od zawsze towarzyszyła ludzkości i tak naprawdę niewiele się tutaj zmieniło. Pomimo że obecnie żyjemy w kulturze konfiguratywnej, a nawet prefiguratywnej (według klasyfikacji Margaret Mead), młodzi ludzie wciąż czerpią inspirację z zachowań rodziców i dziadków, którzy w kwestiach moralnych pełnią niezastąpioną rolę nauczycieli.
Internet zrewolucjonizował życie współczesnego człowieka. Ma również istotny wpływ na percepcję wzorów i autorytetów. W świecie zdominowanym przez „życie w sieci” doszło do istotnych zmian w obszarze komunikacji pomiędzy twórcami a odbiorcami. Ci ostatni zaczęli wpływać na podejmowane przez twórców tematy. Z kolei
twórcy internetowi, określani także mianem influencerów, stali się idolami, a czasami wręcz autorytetami dla młodego pokolenia. Swoistym wyzwaniem dla wychowania stało się stosunkowo nowe zjawisko kreowania autorytetów medialnych. Era mediów społecznościowych ośmieliła miliony użytkowników sieci do wcielania się w role „autorytetów”. Zafascynowani światem wirtualnym młodzi ludzie, poszukując wzorów osobowych, mogą się łatwo pogubić. W procesie wychowania, który trudno sobie wyobrazić bez autorytetów i wzorów osobowych, pierwszoplanową rolę powinni odgrywać rodzice i najbliższe otoczenie społeczne młodego człowieka. Współcześnie relacja z takim autorytetem domaga się partnerstwa i dialogu. Inaczej autorytet przekształca się w autokratyzm, który może mieć zgubne konsekwencje dla rozwoju jednostki. Z drugiej strony, zbyt duża doza wolności, spłyca wartość autorytetu, pozbawia go pierwotnego znaczenia i zaprzecza definicji tego zjawiska. Prawdziwy autorytet opiera się na dobrowolnym podporządkowaniu jego woli i obdarzeniu go zaufaniem. Wszelka presja ze strony autorytetu, który siłą wymuszałby uznanie i szacunek, prowadzi wcześniej czy później do własnej
karykatury i wynaturzenia.
Słowo „autorytet” wywodzi się od łacińskiego terminu auctoritas oznaczającego powagę moralną lub poważanie w jakiejś dziedzinie życia. Odnosi się ono nie tylko do osoby, ale również do instytucji czy doktryny, które cieszą się uznaniem pewnej grupy ludzi. Z upływem czasu pojęcie autorytetu zmieniało swe znaczenie, ale rdzeń łacińskiego
auctoritas pozostał niezmienny. Autorytet utożsamiano z wpływem, wzorem godnym naśladowania, zaufaniem, godnością oraz poważaniem. W naukach społecznych wskazuje się najczęściej na takie cechy autorytetu, jak kwalifikacje zawodowe, wiedza, doświadczenie, walory charakteru, cechy intelektualne i moralne, status społeczny, utrzymywanie poprawnych stosunków międzyludzkich, zaangażowanie społeczne, cechy fizyczne osoby, sankcje właściwe danemu stanowisku i nowatorstwo w pracy zawodowej. Pojęcie autorytetu znajduje się
w kręgu zainteresowania różnych dyscyplin naukowych zorientowanych na analizę zachowań ludzkich, jak np. pedagogika, socjologia, psychologia, filozofia, etyka czy prakseologia.
W dzisiejszych czasach szybkich przeobrażeń społeczno-kulturowych, gospodarczych, cywilizacyjnych, w dobie dominacji kultury masowej i postmodernizmu potrzeba posiadania wzoru osobowego jest nadal silna. Autorytety, chociaż w zmienionej formie, nieustannie funkcjonują w przestrzeni społecznej. Potrzeba posiadania autorytetu
od zawsze towarzyszyła ludzkości i tak naprawdę niewiele się tutaj zmieniło. Pomimo że obecnie żyjemy w kulturze konfiguratywnej, a nawet prefiguratywnej (według klasyfikacji Margaret Mead), młodzi ludzie wciąż czerpią inspirację z zachowań rodziców i dziadków, którzy w kwestiach moralnych pełnią niezastąpioną rolę nauczycieli.
Internet zrewolucjonizował życie współczesnego człowieka. Ma również istotny wpływ na percepcję wzorów i autorytetów. W świecie zdominowanym przez „życie w sieci” doszło do istotnych zmian w obszarze komunikacji pomiędzy twórcami a odbiorcami. Ci ostatni zaczęli wpływać na podejmowane przez twórców tematy. Z kolei
twórcy internetowi, określani także mianem influencerów, stali się idolami, a czasami wręcz autorytetami dla młodego pokolenia. Swoistym wyzwaniem dla wychowania stało się stosunkowo nowe zjawisko kreowania autorytetów medialnych. Era mediów społecznościowych ośmieliła miliony użytkowników sieci do wcielania się w role „autorytetów”. Zafascynowani światem wirtualnym młodzi ludzie, poszukując wzorów osobowych, mogą się łatwo pogubić. W procesie wychowania, który trudno sobie wyobrazić bez autorytetów i wzorów osobowych, pierwszoplanową rolę powinni odgrywać rodzice i najbliższe otoczenie społeczne młodego człowieka. Współcześnie relacja z takim autorytetem domaga się partnerstwa i dialogu. Inaczej autorytet przekształca się w autokratyzm, który może mieć zgubne konsekwencje dla rozwoju jednostki. Z drugiej strony, zbyt duża doza wolności, spłyca wartość autorytetu, pozbawia go pierwotnego znaczenia i zaprzecza definicji tego zjawiska. Prawdziwy autorytet opiera się na dobrowolnym podporządkowaniu jego woli i obdarzeniu go zaufaniem. Wszelka presja ze strony autorytetu, który siłą wymuszałby uznanie i szacunek, prowadzi wcześniej czy później do własnej
karykatury i wynaturzenia.
Nota biograficzna
dr Mirosław Rewera – socjolog, Instytut Badań Edukacyjnych w Warszawie, ORCID 0000-0002-0129-1175,
Dystrybutor/Dystrybutorzy
Instytut Badań Edukacyjnych
Dostępna u dystrybutora
Tak
Status/dostępność
Status wydawniczy
Publikacja dostępna
Cena
brak ceny
produkt bezpłatny
Opis powiązań
Alternatywna forma produktu
książka
Książka w miękkiej oprawie
ISBN 9788367385572