Kontrast
Czcionka:
Szczegółowa informacja o publikacji oznaczonej indntyfikatorem ISBN
Wszystkie metadane publikacji dostępne są pod stabilnym adresem URL:
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/record/export_onix.xml?record_id=1720971
Opisy wszystkich publikacji tego wydawcy dostępne są pod stabilnym adresem URL:
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/record/export_publisher_onix.xml?publisherId=11670
Opis fizyczny
Skład produktu
publikacja
Forma
forma podstawowa
książka
Forma produktu
Książka w twardej oprawie
Wymiary/waga
szerokość
145
mm
wysokość
210 mm
głębokość
26
mm
ciężar
696 gramy
Liczba stron / czas trwania / wielkość pliku
liczba stron numerowanych łącznie
368
Strony
Opis bibliograficzny
Tytuł
Dzienniki 1940-1943
Podtytuł
Rok 1943
Tom
3
Tytuł oryginału
Георгий Эфрон, Дневники 1940-1943
Wydanie
typ wydania
Wydanie
numer wydania
1
opis typu wydania
Przekład na język polski III tomu dziennika intymnego Gieorgija Efrona, syna Mariny Cwietajewej. Dziennik obejmuje zapisy z 1943 roku.
miejsce wydania
Szczytno
Język
język publikacji
polski
język oryginału
rosyjski
Wydawca
imprint
Wydawnictwo Grzegorza Ojcewicza
pełna nazwa wydawcy
Data
data wydania
2021-08-05
data upublicznienia metadanych
2021-08-05
Opis marketingowy
Spis treści
SPIS TREŚCI
Jolanta Brzykcy
Z recenzji wydawniczej 7
WSTĘP 11
ROK 1943 31
Styczeń 31
Luty 67
Marzec 87
Kwiecień 124
Maj 151
Czerwiec 180
Lipiec 228
Sierpień 265
INDEKS OSÓB W TOMIE I 291
INDEKS OSÓB W TOMIE II 300
INDEKS OSÓB W TOMIE III 309
УКАЗАТЕЛЬ ИМЁН В ТОМЕ I 315
УКАЗАТЕЛЬ ИМЁН В ТОМЕ II 321
УКАЗАТЕЛЬ ИМЁН В ТОМЕ III 326
ANEKS 329
Jolanta Brzykcy
Z recenzji wydawniczej 7
WSTĘP 11
ROK 1943 31
Styczeń 31
Luty 67
Marzec 87
Kwiecień 124
Maj 151
Czerwiec 180
Lipiec 228
Sierpień 265
INDEKS OSÓB W TOMIE I 291
INDEKS OSÓB W TOMIE II 300
INDEKS OSÓB W TOMIE III 309
УКАЗАТЕЛЬ ИМЁН В ТОМЕ I 315
УКАЗАТЕЛЬ ИМЁН В ТОМЕ II 321
УКАЗАТЕЛЬ ИМЁН В ТОМЕ III 326
ANEKS 329
Tekst promocyjny
Z RECENZJI WYDAWNICZEJ
Zaledwie kilka miesięcy po ukazaniu się w Polsce drugiego tomu Dzienników Gieorgija Efrona, obejmującego zapiski z 1941 roku, do rąk polskiego czytelnika trafia ich trzecia, i zarazem ostatnia, część. W ten sposób Grzegorz Ojcewicz wieńczy przedsięwzięcie translatorskie rozpoczęte w 2019 roku, którego celem było wprowadzenie tego niezwykłego ego-dokumentu do polskojęzycznego obiegu czytelniczego.
Strategia edytorska, z jaką spotykamy się w trzeciej odsłonie losów Efrona, nie uległa zmianie w porównaniu z dwoma poprzednimi woluminami. Także i tym razem Tłumacz profesjonalnie obszedł się z delikatną tkanką językową oryginału, ingerując w nią tam, gdzie było to niezbędne i objaśniając
w obszernych komentarzach nieoczywiste dla laika aspekty. Rangę tychże komentarzy chcę podkreślić z całą mocą, ponie-waż ich wartość widzę nie tylko w samej faktografii, dzięki której enigmatyczne niekiedy uwagi Mura, zrozumiałe tylko dla niego samego, zostały obudowane bogatym kontekstem społeczno-politycznym i kulturowo-obyczajowym. Naturalnie, dokonana przez Tłumacza skrupulatna deszyfracja notatek Efrona pod kątem wymienianych przez niego wydarzeń i osób jest rzeczą nader istotną i zasługuje na uznanie, mnie jednak idzie o jeszcze inny walor komentarzy, odnoszący się bez-pośrednio do samego autora dzienników. Otóż postępowanie Efrona w Taszkiencie, jego ówczesne wybory życiowe i ich moralna samoocena, byłyby, jak sądzę, znacznie mniej zrozumiałe, gdyby właśnie nie podjęty przez G. Ojcewicza wysiłek wytłumaczenia ich nie tylko historycznych, ale także psychologicznych i stricte medycznych przyczyn. Współczesny czytelnik, nieuzbrojony w odpowiednią wiedzę i żyjący w świecie zorientowanym na konsumpcjonizm, o lata świetlne odległym od rzeczywistości sowieckiej czasów II wojny światowej, może niewłaściwie odczytać zarówno łakomstwo Mura, jak i dyktowane przez nieustający głód kradzieże (z których łatwo się rozgrzeszał), wyprzedawanie bezcennych pamiątek rodzinnych i instrumentalne traktowanie znajomych. Komentarze Tłumacza pozwalają uniknąć pułapki pochopnej i niesprawiedliwej oceny Mura, dzięki nim wiadomo bowiem, że za takim postępowaniem krył się nie trudny charakter Efrona, nie zwykłe łakomstwo czy bunt nastolatka, ale poważne kłopoty zdrowotne natury psychosomatycznej. Szczególną rolę odgrywa pod tym względem Wstęp, który postrzegam jako — pierwszą, jeśli się nie mylę, w polskiej, a być może i światowej rusycystyce — próbę zdiagnozowania stanu zdrowia Mura
w jego taszkienckim okresie i zarazem próbę rekonstrukcji jego portretu psychologicznego. Napisany ze znawstwem i pasją, Wstęp stanowi doskonałe objaśnienie notatek Efrona, zamieszczonych w tomie III, ale i preludium do dalszych badań nad jego dorobkiem literackim i epistolograficznym. Zgadzam się z G. Ojcewiczem, że należy przetłumaczyć na język polski tak-że listy syna Mariny Cwietajewej i jego utwory literackie, by przybliżyć polskim czytelnikom tę nietuzinkową postać jeszcze bardziej.
Zaledwie kilka miesięcy po ukazaniu się w Polsce drugiego tomu Dzienników Gieorgija Efrona, obejmującego zapiski z 1941 roku, do rąk polskiego czytelnika trafia ich trzecia, i zarazem ostatnia, część. W ten sposób Grzegorz Ojcewicz wieńczy przedsięwzięcie translatorskie rozpoczęte w 2019 roku, którego celem było wprowadzenie tego niezwykłego ego-dokumentu do polskojęzycznego obiegu czytelniczego.
Strategia edytorska, z jaką spotykamy się w trzeciej odsłonie losów Efrona, nie uległa zmianie w porównaniu z dwoma poprzednimi woluminami. Także i tym razem Tłumacz profesjonalnie obszedł się z delikatną tkanką językową oryginału, ingerując w nią tam, gdzie było to niezbędne i objaśniając
w obszernych komentarzach nieoczywiste dla laika aspekty. Rangę tychże komentarzy chcę podkreślić z całą mocą, ponie-waż ich wartość widzę nie tylko w samej faktografii, dzięki której enigmatyczne niekiedy uwagi Mura, zrozumiałe tylko dla niego samego, zostały obudowane bogatym kontekstem społeczno-politycznym i kulturowo-obyczajowym. Naturalnie, dokonana przez Tłumacza skrupulatna deszyfracja notatek Efrona pod kątem wymienianych przez niego wydarzeń i osób jest rzeczą nader istotną i zasługuje na uznanie, mnie jednak idzie o jeszcze inny walor komentarzy, odnoszący się bez-pośrednio do samego autora dzienników. Otóż postępowanie Efrona w Taszkiencie, jego ówczesne wybory życiowe i ich moralna samoocena, byłyby, jak sądzę, znacznie mniej zrozumiałe, gdyby właśnie nie podjęty przez G. Ojcewicza wysiłek wytłumaczenia ich nie tylko historycznych, ale także psychologicznych i stricte medycznych przyczyn. Współczesny czytelnik, nieuzbrojony w odpowiednią wiedzę i żyjący w świecie zorientowanym na konsumpcjonizm, o lata świetlne odległym od rzeczywistości sowieckiej czasów II wojny światowej, może niewłaściwie odczytać zarówno łakomstwo Mura, jak i dyktowane przez nieustający głód kradzieże (z których łatwo się rozgrzeszał), wyprzedawanie bezcennych pamiątek rodzinnych i instrumentalne traktowanie znajomych. Komentarze Tłumacza pozwalają uniknąć pułapki pochopnej i niesprawiedliwej oceny Mura, dzięki nim wiadomo bowiem, że za takim postępowaniem krył się nie trudny charakter Efrona, nie zwykłe łakomstwo czy bunt nastolatka, ale poważne kłopoty zdrowotne natury psychosomatycznej. Szczególną rolę odgrywa pod tym względem Wstęp, który postrzegam jako — pierwszą, jeśli się nie mylę, w polskiej, a być może i światowej rusycystyce — próbę zdiagnozowania stanu zdrowia Mura
w jego taszkienckim okresie i zarazem próbę rekonstrukcji jego portretu psychologicznego. Napisany ze znawstwem i pasją, Wstęp stanowi doskonałe objaśnienie notatek Efrona, zamieszczonych w tomie III, ale i preludium do dalszych badań nad jego dorobkiem literackim i epistolograficznym. Zgadzam się z G. Ojcewiczem, że należy przetłumaczyć na język polski tak-że listy syna Mariny Cwietajewej i jego utwory literackie, by przybliżyć polskim czytelnikom tę nietuzinkową postać jeszcze bardziej.
Nota biograficzna
Dr hab. Grzegorz Ojcewicz. Filolog śledczy, znawca życia i twórczości Iwana Bunina, Sergiusza Jesienina, św. Matki Marii z Paryża (Skobcowej); literaturoznawca, badacz XX-wiecznej emigracji rosyjskiej. Przekładoznawca i tłumacz. Autor ponad 460 publikacji. W jego dorobku naukowym znajduje się m.in. nowatorska monografia
o Jarosławie Mogutinie Skazani na trwanie (2007) oraz przekład tomu poetyckiego Borysa Popławskiego Automatyczne wiersze (2009). Pomysłodawca i współautor nagrodzonej przez MSWiA książki z obszaru filologii śledczej Zabójstwo Sergiusza Jesienina (2009), a także monografii z dziejów zakonu krzyżackiego Zabójstwo wielkiego mistrza Wernera von Orseln (2015; współautorka Hanna Bobińska).
Autor dwóch monumentalnych monografii: jednej o św. Dorocie z Mątów: Śmiertelna pobożność. Święta Dorota z Mątów: mity i rzeczywistość (2016) oraz drugiej, o św. Matce Marii (Skobcowej) ‒ Stara Dusza. Fenomen Matki Marii (Skobcowej). Badania i materiały (2016; współautorka Dominika Agata Myślak). Ostatnio wydał Proste prawdy. Misteria św. Matki Marii (Skobcowej) i inne utwory (2017) oraz ‒ w autorskim przekładzie na język polski ‒ dwa wybory tekstów św. Matki Marii (Skobcowej): Jak lód jest jego duch, jak ka-mień ‒ serce... Religia. Filozofia. Polityka (2017), Dwie moje Matki. Bogu-rodzica i Rosja (2018). Współautor książki Nie tylko brodnickie tajemnice Anny Wazówny, która ukazała się wiosną 2018 roku z okazji 450-lecia urodzin szwedzkiej księżniczki (współautorki: Hanna Bobińska i Alicja Saar-Kozłowska).
Jesienią 2019 roku opublikował we własnym tłumaczeniu tom I Dzienników Gieorgija Efrona, a na początku 2021 — tom II. Pod koniec 2020 roku ukazała się kolejna monografia o św. Matce Marii (Skobcowej) Nie byłam Jonaszem? poświęcona jej poglądom na chrześcijaństwo i społeczeństwo.
o Jarosławie Mogutinie Skazani na trwanie (2007) oraz przekład tomu poetyckiego Borysa Popławskiego Automatyczne wiersze (2009). Pomysłodawca i współautor nagrodzonej przez MSWiA książki z obszaru filologii śledczej Zabójstwo Sergiusza Jesienina (2009), a także monografii z dziejów zakonu krzyżackiego Zabójstwo wielkiego mistrza Wernera von Orseln (2015; współautorka Hanna Bobińska).
Autor dwóch monumentalnych monografii: jednej o św. Dorocie z Mątów: Śmiertelna pobożność. Święta Dorota z Mątów: mity i rzeczywistość (2016) oraz drugiej, o św. Matce Marii (Skobcowej) ‒ Stara Dusza. Fenomen Matki Marii (Skobcowej). Badania i materiały (2016; współautorka Dominika Agata Myślak). Ostatnio wydał Proste prawdy. Misteria św. Matki Marii (Skobcowej) i inne utwory (2017) oraz ‒ w autorskim przekładzie na język polski ‒ dwa wybory tekstów św. Matki Marii (Skobcowej): Jak lód jest jego duch, jak ka-mień ‒ serce... Religia. Filozofia. Polityka (2017), Dwie moje Matki. Bogu-rodzica i Rosja (2018). Współautor książki Nie tylko brodnickie tajemnice Anny Wazówny, która ukazała się wiosną 2018 roku z okazji 450-lecia urodzin szwedzkiej księżniczki (współautorki: Hanna Bobińska i Alicja Saar-Kozłowska).
Jesienią 2019 roku opublikował we własnym tłumaczeniu tom I Dzienników Gieorgija Efrona, a na początku 2021 — tom II. Pod koniec 2020 roku ukazała się kolejna monografia o św. Matce Marii (Skobcowej) Nie byłam Jonaszem? poświęcona jej poglądom na chrześcijaństwo i społeczeństwo.
Dodatkowy opis
cytat z recenzji
Lektura ostatniego tomu zapisków Efrona nie jest łatwa. O ile z poprzednich tomów wyłaniała się nieprzeciętna osobowość Mura, pod pewnymi względami kontrowersyjnego, lecz jednocześnie fascynującego, imponującego oczytaniem oraz dojrzałością niektórych sądów na temat ówczesnej rzeczywistości społeczno-politycznej, o tyle tom taszkiencki prezentuje człowieka stopniowo, lecz nieubłaganie odzieranego z godności, bezlitośnie miażdżonego przez historię, pozostawionego samemu sobie, nikomu niepotrzebnego i rozpaczliwie usiłującego wyrwać się z matni. Niepohamowany apetyt na życie, jaki cechował Efrona w roku 1940 i 1941, pod wpływem wydarzeń wojennych przerodził się w przyziemny i okrutny fizyczny głód, który stał się głównym przedmiotem zainteresowania i motorem działania niegdyś ambitnego i pełnego planów chłopaka. Poraża ogrom cierpienia duchowego i fizycznego, z jakim Mur musiał się zmierzyć w Taszkiencie. Nie zmniejsza tego ani upływ lat, ani nieprzekładalność cudzych doświadczeń na nasz własny sposób odbioru świata, która — nomen omen — zawiera się w przysłowiu „Syty głodnego nie zrozumie”. Jest to książka obezwładniająca swoim autentyzmem.
Kategoria Thema
DND
Dzienniki, pamiętniki i listy
Temat
Dzienniki intymne