Kontrast
Czcionka:
Szczegółowa informacja o publikacji oznaczonej indntyfikatorem ISBN
Wszystkie metadane publikacji dostępne są pod stabilnym adresem URL:
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/record/export_onix.xml?record_id=6227309
Opisy wszystkich publikacji tego wydawcy dostępne są pod stabilnym adresem URL:
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/record/export_publisher_onix.xml?publisherId=19334
Opis fizyczny
forma podstawowa
Forma produktu
zawartość podstawowa
szerokość
wysokość
liczba stron całej zawartości
Opis bibliograficzny
autor
typ wydania
numer wydania
miejsce wydania
język publikacji
imprint
pełna nazwa wydawcy
data wydania
data upublicznienia metadanych
Opis marketingowy
Spis treści
Wstęp………………………………………………………………………………………………. 13
Introduction…………………………………………………………………………………….. 19
Вступление……………………………………………………………………………………… 25
Wykaz skrótów…………………………………………………………………………………. 31
Rozdział I. Problemy definicyjne i metodologiczne…………………………….. 33
1. Spór o pojęcie narodu……………………………………………………………………….. 33
2. Pojęcie tożsamości narodowej…………………………………………………………… 46
3. Świadomość narodowa……………………………………………………………………… 58
4. Grupa etniczna………………………………………………………………………………….. 62
Rozdział II. Pojmowanie mniejszości narodowych
i ich definiowanie w prawie międzynarodowym…………………………………. 71
1. Pojmowanie mniejszości narodowych w doktrynie…………………………… 71
2. Normatywne ujęcie mniejszości narodowej w prawie
międzynarodowym……………………………………………………………………………. 85
3. Europejska karta języków regionalnych lub mniejszościowych………….. 99
4. Konwencja ramowa o ochronie mniejszości narodowych………………….. 104
5. Problem mniejszości narodowych i wielokulturowości w prawie
Unii Europejskich……………………………………………………………………………… 107
6. Język jako wyznacznik tożsamości mniejszości…………………………………. 120
A. Język jako element tożsamości…………………………………………………….. 121
B. Języki Unii Europejskiej………………………………………………………………. 124
C. System językowy Unii Europejskiej……………………………………………… 128
D. Języki urzędowe i robocze Unii Europejskiej……………………………….. 131
E. Problemy językowe w postępowaniu przed Trybunałem
Sprawiedliwości UE…………………………………………………………………….. 135
F. Problemy wykładni językowej w praktyce Trybunału
Sprawiedliwości UE…………………………………………………………………….. 138
G. Języki półoficjalne w świetle konkluzji Rady……………………………….. 140
Rozdział III. Mniejszości narodowe w polskim porządku prawnym…….. 151
1. Konstytucjonalizacja mniejszości narodowych i etnicznych………………. 151
2. Prace legislacyjne nad ustawą o mniejszościach narodowych
i etnicznych oraz o języku regionalnym…………………………………………….. 166
A. Pierwsze projekty………………………………………………………………………… 166
B. Projekt ustawy, jego założenia i opinie doktryny…………………………. 167
C. Pierwsze czytanie projektu …………………………………………………………. 176
D. Praca w Komisjach i Podkomisji nadzwyczajnej …………………………. 178
E. Drugie czytanie w Sejmie …………………………………………………………… 183
F. Trzecie czytanie ………………………………………………………………………….. 185
G. Prace w Senacie…………………………………………………………………………… 187
H. Rozpatrzenie przez Sejm poprawek Senatu………………………………….. 190
I. Wejście w życie ustawy………………………………………………………………… 193
J. Kształt prawny ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych
oraz o języku regionalnym…………………………………………………………… 194
Rozdział IV. Polityka etniczna…………………………………………………………… 205
Zakończenie…………………………………………………………………………………….. 215
Bibliografia………………………………………………………………………………………. 219
Źródła……………………………………………………………………………………………….. 219
Literatura………………………………………………………………………………………….. 229
Tekst promocyjny
Mniejszości narodowe jako problem badawczy to zagadnienie niezwykle
interesujące, będące wdzięcznym polem dociekań socjologów, politologów, kulturoznawców, demografów i historyków. Ma ono także swój wymiar prawny i,
co za tym idzie, polityczny. Sytuacja prawna mniejszości jest bowiem przedmiotem
badań zarówno konstytucjonalistów, jak i specjalistów z zakresu prawa
międzynarodowego publicznego, a także administracyjnego. Wiążą się z tym
kwestie tożsamości i świadomości narodowej, u których podstaw leżą poważne
spory definicyjne, metodologiczne oraz ideologiczne. Tożsamość narodowa
i etniczna dzieli bowiem społeczeństwa według kryterium: swoi – obcy. Przy
czym im mniejszy poziom rozwoju kultury, tym bardziej eksponuje się ładunek
emocjonalny i zazwyczaj w mniejszym stopniu eksponowana jest tolerancja.
Rzeczywistość tę w poważnym stopniu ugruntowują mity i stereotypy. Problemem
bowiem jest nie to, że istnieją jacyś „inni”, lecz to, że ci „inni” funkcjonują
w ramach konkretnego państwa, społeczności mieszkańców tego państwa i bywają
jeszcze jego obywatelami. Na ten stan rzeczy mogą nakładać się i nakładają
uprzedzenia rasowe bądź religijne, gdyż jakże często przedstawiciele mniejszości
różnią się od grupy większościowej rasą, wyznaniem, językiem, tradycjami
i obyczajami. Problem mniejszości narodowych ze szczególną mocą wystąpił
w Europie i towarzyszył powstawaniu państw narodowych od średniowiecza
po XX w. Próby przezwyciężenia podziału na „swoich” i „obcych”, na mniejszości
i większość, podejmowano w historii wielokrotnie, ale bezskutecznie, być
może dlatego, że aż po schyłek XIX w. takie starania czyniono w poszczególnych
państwach europejskich, i to wcale nie wszystkich. Nie obejmowały one także
wszystkich istniejących w tych państwach mniejszości, gdyż z różnych względów
niektóre z nich uważano za lepsze, a inne za gorsze, niegodne uwagi.
Warto zauważyć, że państwem, które w zasadzie nie zostało dotknięte zjawiskiem
ostracyzmu w odniesieniu do mniejszości, była Rzeczpospolita Obojga
Narodów, gdzie, jak to niegdyś poetycko zauważono, „pod wspólnym niebem”
żyli obok siebie: Polacy, Litwini, Rusini, Niemcy, Węgrzy, Wołosi, Szkoci, Żydzi,
Karaimi, Ormianie, wyznający islam Tatarzy oraz Cyganie.
Nota biograficzna
W latach 80. obrońca działań opozycyjnych i pełnomocnik Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej. Senator Rzeczypospolitej Polskiej, w VI kadencji Senatu wiceprzewodniczący Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, w VII i VIII kadencji Przewodniczący Komisji Ustawodawczej, w IX kadencji Przewodniczący Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. W latach 2007-2015 Członek Krajowej Rady Sądownictwa. Aktywny uczestnik postępowań legislacyjnych, auto kilkuset poprawek do prawa materialnego i procesowego, m. in. przyczynił się do rozpoczęcia i kontynuowania realizacji orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego. Auto kilkudziesięciu publikacji oraz redaktor naukowy prac z zakresu prawa konstytucyjnego. Przedstawiciel polskiego parlamentu na międzynarodowych konferencjach konstytucyjnych (np. Budapeszt, Erewań, Astana). Członek kolegium redakcyjnego „Palestry” i „Studiów Orientalnych”. Przewodniczący komitetów organizacyjnych i naukowych ok. 30 konferencji. Doktor honoris causa Uniwersytetu Al-Farabi w Ałma Acie.
Azymut
Kategoria statystyczna Biblioteki Narodowej
Kategoria Thema
Kategoria Thema
Kategoria Thema
Temat
Temat
Status wydawniczy
Dostępność w handlu
cena brutto
stawka VAT
kod PKWiU
Opis powiązań
Książka w miękkiej oprawie
Książka w twardej oprawie
Publikacja elektroniczna tylko do ściągnięcia
Publikacja elektroniczna tylko do ściągnięcia