Kontrast
Czcionka:
Szczegółowa informacja o publikacji oznaczonej indntyfikatorem ISBN
Wszystkie metadane publikacji dostępne są pod stabilnym adresem URL:
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/record/export_onix.xml?record_id=7638167
Opisy wszystkich publikacji tego wydawcy dostępne są pod stabilnym adresem URL:
https://e-isbn.pl/IsbnWeb/record/export_publisher_onix.xml?publisherId=30608
Opis fizyczny
forma podstawowa
Forma produktu
zawartość podstawowa
szerokość
wysokość
liczba stron numerowanych łącznie
Opis bibliograficzny
typ wydania
numer wydania
miejsce wydania
język publikacji
imprint
pełna nazwa wydawcy
data wydania
data upublicznienia metadanych
Opis marketingowy
Spis treści
Wstęp 7-8
Spis preludiów 9
Preludia C-dur 11-22
Preludia a-moll 23-39
Preludia G-dur 40-44
Preludia e-moll 45-55
Preludia D-dur 56-60
Preludia h-moll 61-71
Preludia A-dur 72-75
Preludia fis-moll 76-78
Preludia E-dur 79-82
Preludia cis-moll 83-87
Preludia H-dur 88-89
Preludium gis-moll 90
Preludia F-dur 91-94
Preludia d-moll 95-114
Preludia B-dur 115-116
Preludia g-moll 117-127
Preludia Es-dur 128-130
Preludia c-moll 131-139
Preludia As-dur 140-147
Preludia f-moll 148-156
Preludia Des-dur 157-158
Preludia b-moll 159-160
Preludia atonalne
i o rozszerzonej
tonalności 161-167
dodatki 168
Tekst promocyjny
Co zostawił? Antoni Wierzbicki pisał bardzo dużo nut. Były to opracowania pieśni dla scholi katedralnej Kyrie, opracowania chóralne dla chóru Katedralnego, harmonizacje pieśni, preludia na organy, opracowania orkiestrowe (tu w zakresie opracowań orkiestrowych
i prowadzenia orkiestr we Włocławku zasłużył się głównie organista i kapelmistrz – Janusz Marcinkowski, bliski kolega Pana Antoniego, organista z parafii Świętego Jana Chrzciciela następnie (od 01.09.1988) parafii św. Maksymiliana we Włocławku).
Dla kogo przeznaczone jest niniejsza publikacja? Po kilku latach pracy z rękopisami
i kopiami rękopisów preludiów Antoniego Wierzbickiego oddaję do użytku Szanownych organistów, muzyków, studentów zbiór „Preludiów na organy” – Antoniego Wierzbickiego. Preludia zawarte są w zbiorach:
1. Preludia chromatyczno-melodyczne (20) – 1974 r.
2. Cantantibus Organis (28) – 1981 r.
3. Miniatury organowe (12) – 1982 r.
4. Preludia w tonacjach dur i moll na organy (30) – 1990 r.
5. Preludia w tonacjach krzyżykowych (10) – 1991 r.
6. Preludia w tonacjach bemolowych (12) – 1991 r.
7. Minorowa gama chromatyczna preludiów na organy (12) – 1991 r.
8. Preludia na organy (15) – 1992 r.
9. Preludia na organy (22) – 1994 r.
10. Inne – w tym zbiorze znalazły się utwory atonalne i o rozszerzonej tonalności, utwory
z dokładną datą powstania. Dla ułatwienia wszystkie preludia ułożone są tonacjami, chronologicznie.
Nota biograficzna
i instrumentach dętych; w zakresie kształcenia ogólnego przedmioty: religia, język polski, język niemiecki, rachunki oraz kaligrafia. Uczniowie mieli też możliwość wyboru praktycznej nauki zawodu, m.in.: sadownictwa z pszczelarstwem, rachunkowości i krawiectwa.
Po ukończeniu Salezjańskiej Szkoły Organistowskiej w Przemyślu w 1934 roku Antoni Wierzbicki podjął pracę jako organista i kapelmistrz orkiestry dętej i symfonicznej
w gimnazjum w Lądzie nad Wartą. W 1937 roku dołączył go grona nauczycielskiego Salezjańskiej Szkoły Organistowskiej w Przemyślu. Po II wojnie światowej Pan Antoni pracował w parafii św. Wita w Tuliszkowie. Do Włocławka powrócił 1947 r., gdzie powierzono mu stanowisko organisty katedralnego. Przez 47 lat swojej posługi w bazylice katedralnej wykształcił kilka pokoleń organistów, ucząc ich prywatnie, a następnie
w Diecezjalnym Ośrodku Kształcenia Organistów (później Diecezjalne Studium Organistowskie). Za zasługi dla Kościoła został odznaczony ( 24.02.1986) przez papieża Jana Pawła II medalem „Benemerenti”. Zmarł 7 lipca 1994 roku.
Dodatkowy opis
fragment
W swojej przejrzystej homofonicznej formie, niebanalnych rozwiązań harmonicznych mogą być narzędziem pracy każdego organisty. Preludia można wykorzystać chociażby jako wstęp (preludium) do pieśni. Preludia występują zazwyczaj w formie AB lub ABA – podział ten często wynikał np. ze zmiany z części homofonicznej na część z rozłożonymi akordami. Wiele preludiów ma charakter etiud (ćwiczeń poprawiających biegłość manualną rąk)
i doskonale spełnia walor edukacyjny. Dla studentów akademii muzycznych, np. studentów muzyki kościelnej, oprócz praktycznego wykorzystania preludiów mogą one stać się źródłem analizy harmonicznej czy formalnej.
Dziękuję serdecznie wszystkim, którzy przyczynili się do wydania tej publikacji: osobom, które przesłały mi preludia, dyrektorowi WSO ks. prałatowi Sławomirowi Deręgowskiemu za pomoc, Rodzinie Pana Antoniego Wierzbickiego za zgodę na wydanie
i dysponowanie spuścizną po Nim, wszystkim tym, którzy wspierali mnie ciepłym słowem
i zachęcali do dalszej pracy.
Arkadiusz Wanat
Nakład
pierwszy nakład
Diecezjalne Studium Organistowskie Włocławek
Kategoria statystyczna Biblioteki Narodowej
Temat
Temat
Temat
Temat
Status wydawniczy
Dostępność w handlu
brak ceny